Thea the manager
‘Manager’ is hoe hij (Wiebe Kaspers, aka Kaspar) me vaak noemt. Groot woord voor iemand die ook maar simpelweg probeert een artiest op een podium te krijgen, en daarover het publiek en de media benadert. Maar eerlijk is eerlijk, het is een belangrijke taak, want zonder podium heeft een artiest geen optredens en dus is management nodig.
Echt een groot podium heeft Kaspar trouwens eigenlijk helemaal niet nodig. Hij speelt het liefst in een intieme setting met zijn publiek zo dicht mogelijk rond hem en de andere muzikanten. Dan komt zijn muziek tot zijn recht. Het brengt je in vervoering. Dat is hem bij mij gelukt (de eerste keer dat ik hem zag spelen was ik de hele avond ernstig ontroerd) en samen met hem probeer ik dat op anderen over te brengen.
